Βάιτσμαν, Χαΐμ

(Chaim Weizmann, Μοτιίλ, Ρωσία 1874 – Ρέχοβατ, Ισραήλ 1952). Εβραίος πολιτικός και επιστήμονας, αρχηγός του σιωνιστικού κινήματος. Καθηγητής της χημείας στο πανεπιστήμιο της Γενεύης (1900-3) και του Μάντσεστερ (1904-16), έλαβε την αγγλική υπηκοότητα και διορίστηκε διευθυντής των εργαστηρίων του βρετανικού ναυαρχείου στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, όπου βοήθησε στην ανάπτυξη των μελετών για τις εκρηκτικές ύλες. Στον πολιτικό τομέα, ήδη από το 1901 έγινε αρχηγός της δημοκρατικής σιωνιστικής πτέρυγας και έπαιξε βασικό ρόλο στο να δοθεί από την αγγλική κυβέρνηση η περίφημη Δήλωση Μπάλφουρ στις 2 Νοεμβρίου 1917, η οποία αναγνώριζε το δικαίωμα στους Εβραίους να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο και ανεξάρτητο κράτος στην Παλαιστίνη. Πρόεδρος της παγκόσμιας σιωνιστικής οργάνωσης από το 1920 μέχρι το 1931, υποστήριξε πάντοτε την πολιτική των Άγγλων ως εντολοδόχων στην Παλαιστίνη, πέτυχε να ιδρύσει το εβραϊκό πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ (1925) και μετά από τέσσερα χρόνια ίδρυσε το Εβραϊκό Πρακτορείο, του οποίου υπήρξε αρχηγός από το 1929 έως το 1931 και από το 1935 έως το 1946. Σε διαρκή πολεμική με τις ομάδες των αδιαλλάκτων σιωνιστών, που είχαν συγκεντρωθεί γύρω από τον Βλαντιμίρ Γιαμποτίνσκι, προσπάθησε να δημιουργήσει τις βάσεις του μελλοντικού εβραϊκού κράτους, ακολουθώντας πολιτική μετριοπάθειας και συμφιλίωσης με τους Άραβες. Με την ισχύ που του έδινε το διεθνές κύρος του ως ηγέτη του σιωνισμού, ονομάστηκε προσωρινός αρχηγός του κράτους του Ισραήλ στις 14 Απριλίου 1948. Στις 16 Φεβρουαρίου 1949 εξελέγη πρόεδρος της ισραηλινής δημοκρατίας και το 1951 επανεξελέγη στο ίδιο αξίωμα, που το διατήρησε έως τον θάνατό του. Ο πολιτικός και επιστήμονας Χαΐμ Βάιτσμαν.